“ไม่มีอะไรได้มาโดยง่าย…แต่ก็ไม่ยากถ้าลงมือทำ” พี่เชื่อว่าน้องที่กำลังอ่านบทความนี้หลายคนกำลังประสบกับความรู้สึกที่หลากหลายและซับซ้อน หากเปรียบเหมือนละครฉากหนึ่งราวกับว่า “น้องกำลังเล่นฉากนั้นโดยที่เก็บความรู้สึกในใจไว้กับอีกฉากหนึ่ง” หากมองให้ง่ายขึ้น ลองนึกถึงเวลาที่คุณพ่อคุณแม่หรือเพื่อนๆของคุณถามว่า     “อยากเข้าที่ไหน” “จะยื่นพอร์ตไหม” พี่เชื่อว่าหลายคนต้องตอบทั้งที่ตนเองฝืนใจ แต่ก็มีหลายคนที่กล้าตอบอย่างมั่นใจเพราะเชื่อว่าเตรียมตัวมาอย่างดีแล้ว

จากคำถามที่คุ้นเคยของใครหลายคนที่เชื่อว่าจะต้องตอบเป็นร้อยครั้งพันครั้ง       เราสามารถที่จะแปรเป็นคำตอบที่เรียกว่า “เป้าหมาย” และ “ความสำเร็จ” ได้หรือไม่นั้นมีหลายปัจจัยที่เข้ามาสนับสนุนตัวเราให้ก้าวต่อไป หนึ่งในสิ่งที่พี่เชื่อว่าเป็นตัวผลักดันได้ดีไม่แพ้กับความขยันคือ “ความพยายาม” และพี่เชื่อว่าทุกคนมีความสามารถ มีศักยภาพ ที่ดีใน   การขับเคลื่อนตนเองกับการแข่งขันที่หลากหลายและซับซ้อน อย่างไรก็ตาม ระหว่างทางไม่ได้สวยงามราวกลีบกุหลาบย่อมหมายความว่า “อุปสรรค” หรือ “ปัญหา” ที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตย่อมเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเผชิญเช่น กระแสนิยม การถูกบ่มเพาะตั้งแต่เด็กเกี่ยวกับบางอาชีพที่ขัดกับความชอบและความฝัน หรือ ด้วยสภาพสังคมและการแข่งขันที่สูงและคิดว่าตนเองไม่ดีพอและไม่สามารถสู้คนอื่นได้ด้วยคำพูดหรือการกระทำ พี่มองว่า การกระทำแบบนั้นแม้ภายนอกจะไม่มีอะไร แต่ภายในจิตใจพวกเขาคิดและมีความรู้สึก เพราะว่าทุกคนคือ มนุษย์ ไม่ใช่หุ่นยนต์ที่จะให้ใครมาควบคุม อย่างไรก็ตาม แม้ในสังคมจะมีเครื่องมือใน การควบคุมพฤติกรรมการใช้ชีวิตแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าแต่ละคนจะต้องเดินตามกรอบที่ใครวางไว้ให้ตราบใดที่พวกเขามีความสร้างสรรค์และเดินในทิศทางที่เหมาะสมแล้วไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับใคร

 

พี่เชื่อว่าหลายคนที่กำลังอ่านบทความนี้กำลังมีไฟที่ลุกโชนในการทำหน้าที่ของตนเองไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม แต่บางครั้งด้วยความอ่อนล้า ความกดดัน หรือจะด้วยปัจจัยอื่นย่อมส่งผลต่อการตัดสินใจและความต้องการที่จะระบายออกมาเช่น ยอมแพ้แล้ว ไม่อยากก้าวต่อ หรือ บางคนยอมที่จะไม่เดินต่อ ขอทบทวนตนเองเพื่อที่จะตัดสินใจอีกครั้ง พี่มองว่าไม่ใช่เรื่องผิดที่พวกเขาจะตัดสินใจเช่นนั้น แต่ก็อย่าลืมว่า โอกาสไม่ได้มีบ่อยๆ บางทีโอกาสที่ได้มาแล้วถ้าเราไม่รักษาไว้ “คำว่าครั้งที่ 2” อาจไม่มีอีกแล้วหรือถ้ามีเราอาจจะเกิดอาการสับสนจนมีการตัดสินใจครั้งแล้วครั้งเล่าจนหาตัวตนของตัวเองไม่เจอเสียที หากย้อนกลับไปคิดจากคำถามที่คุ้นเคยที่ยกตัวอย่างนั้น พี่คิดว่าผู้อ่านหลายคนจะต้องหาคำตอบจากจุดเล็กๆที่มีในใจให้ได้ว่า “ความฝันและความต้องการคืออะไร” พี่เชื่อว่าคุณพ่อคุณแม่หลายคนคงเคยถามตอนเด็ก เราลองนำคำถามเหล่านั้นมาตั้งเป็นโจทย์และลองหาคำตอบจากความชอบ ความสนใจ ความสุข และ ความเป็นไปได้ สำหรับการดำเนินชีวิต อย่าลืมว่าเราอาจจะต้องอยู่กับสิ่งที่เราเรียนไปตลอดชีวิตเว้นเสียว่าคุณจะมีทางเลือกและสามารถทำไปอย่างคู่ขนานทั้งสิ่งที่เรารักและความจำยอมด้วยเหตุผลต่างๆ

 

ภาพที่ 2 Key Of My Success

ความสำเร็จไม่ใช่เรื่องยากถ้าน้องพร้อมและมีความตั้งใจที่จะลงมือทำ ความท้าทายต่างๆไม่ว่าจะเป็นความยาก ความกดดัน และ สิ่งแวดล้อมต่างๆที่เข้ามาเผชิญเปรียบเสมือน “กำแพง” ที่กำลังล้อมตัวให้อยู่แต่ในกรอบ แต่ทว่า ความอดทนและความพยายามภายใต้ การเรียนรู้และการฝึกฝนอยู่เสมอคือกุญแจสำคัญในการทะลายกำแพงทั้งที่อยู่ในใจและ    การแข่งขันอันแสนวุ่นวายเพื่อไปสู่เป้าหมายที่ต้องการ แต่ไม่ได้หมายความว่า การเข้าคณะ/มหาวิทยาลัยตามที่ต้องการคือ “คำตอบสุดท้าย” ของทั้งหมด แต่พี่มองเป็น “การท้าทายสนามใหม่” ที่ทุกคนต้องฝ่าฟันและพยายามไม่ต่างกัน แต่ตอนนี้ การเดินทางของน้องคือ   การเดินทางตามความฝัน เพราะต่อไป เมื่อถึงฝันแล้วเราก็ต้องรับผิดชอบกับความฝันและเส้นทางที่วางไว้เพื่อให้เดินต่ออย่างเข้มแข็งในชีวิตจริง

 

“ชีวิตจริงต่างจากละครตรงที่ บางครั้งถ้ามีความผิดพลาด ยังมีโอกาสถ่ายซ้ำได้ ในชีวิตจริง ถ้าพลาดแล้ว เวลาไม่ได้ย้อนกลับมาให้แก้ไขใหม่ … พยายามก่อนที่จะสาย”

พบกันใหม่ตอนหน้าครับ…สู้ๆนะ

 

 

Social Quick : สรุป…รวดเร็ว และ เชื่อมโยงกับวิชาสังคมศึกษา


 

SocWork Package : เตรียมพร้อมสู่สังคมสงเคราะห์ …เจาะลึกและเข้าใจตัวตน


 

Pre - SocWork ปลดล็อคความเข้าใจ “สังคมสงเคราะห์”