สิ่งที่...ไม่ควรข้ามผ่าน

         “ไม่น่าเทวิชานี้เลย…รู้อย่างนี้ตั้งใจแต่แรกก็ได้แล้ว” พี่เชื่อว่าน้องหลายคนมีโอกาสเคยได้ยินคำนี้ไม่ว่าจะเป็นตามสื่อสังคมออนไลน์หรือการสนทนาใกล้ตัวเมื่อรุ่นพี่สอบเสร็จแล้วพอประเมินตนเองว่าจะได้คะแนนเท่าไรซึ่งอาจจะได้ไม่ถึงเป้า ไม่ได้เท่าที่หวังในการสอบแต่ละสนาม แต่ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยที่พวกเขาจะพูดอย่างนั้น เพราะต่อให้บ่นหรือรู้สึกเสียใจอย่างไร  ก็ย่อมไม่สามารถแก้ไขได้เพราะเวลาผ่านไปแล้ว  แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาเหล่านั้นจะไม่มีทางเลือกสำหรับการตัดสินใจของตนเอง



          ณ ช่วงเวลาที่บทความนี้เผยแพร่ เป็นช่วงเวลาที่ใครหลายคนได้ตัดสินใจไปแล้วผ่านรอบการยื่นแฟ้มสะสมผลงาน (Portfolio) ที่บีบหัวใจและความรู้สึกใครหลายคน แต่พี่เชื่อว่าทุกคนไม่ได้หยุดนิ่งเป้าหมายเพียงทางเดียว แต่ละคนมีทางเลือก การตัดสินใจ และ พร้อมที่จะก้าวต่อไปที่แต่ละคนจะต้องก้าวตราบใดที่โอกาสและโชคชะตาทำให้ได้พบกัน อย่างไรก็ตามรอบนับจากนี้เป็นรอบที่จะต้องใช้ความรู้ ความสามารถ และ การฝึกฝนเป็นอย่างดีมาบูรณาการกับการสอบในรูปแบบต่างๆ  ตามแต่ละคณะ/มหาวิทยาลัยต้องการพร้อมกับการสอบสนามใหญ่ที่ใครหลายคนเตรียมตัวมาตลอดทั้งปี หรือ ตลอด 3 ปี เพื่อเป้าหมายอีกไม่กี่ก้าวที่จะก้าวเข้าถึงนั่นคือ “ฝันที่เป็นจริง”


          พี่ขอย้อนความทรงจำของตนเองสมัยก่อนที่สอบเข้าคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ (ในปัจจุบันลักษณะแบบนี้จะมีในรอบ 3 : การรับตรงร่วม โดยสอบความถนัดทางวิชาชีพ + GAT) พี่เชื่อว่าหลายคนมักจะมุ่งกับคณะของตนเองว่าจะต้องสอบอะไรบ้าง จะต้องใช้คะแนนอะไร และวิชาไหนที่มีความยากง่าย อันไหนต้องอ่านก่อนอันไหนต้องอ่านทีหลัง และหลายสิ่งเข้าประกอบเป็น “ทางเลือก” และ “การตัดสินใจ” ก้าวของตนเองที่จะต้องทำหน้าที่ให้เต็มที่ แต่เชื่อหรือไม่ว่า มีใครหลายคนต้องเสียน้ำตากับคำว่า    “สิ่งเล็กๆน้อย” แม้จะฟังดูไม่ค่อยมีสาระ แต่เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้นจริงกับเพียงรายละเอียดเล็กน้อยที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไป มันไม่ใช่เรื่องเล็กอีกต่อไปแล้ว


          พี่เชื่อว่าหลายคนที่กำลังอ่านอยู่ยังไม่ค่อยเข้าใจกับคำว่า “สิ่งเล็กๆน้อยๆ” หากให้พี่เปรียบคำกล่าวนี้กับความฝันและเป้าหมายของแต่ละคน พี่มองว่าแต่ละคนมีความฝันที่เกิดจากแรงบันดาลใจและสิ่งรอบตัวที่เข้ามาในชีวิต คงไม่ใช่เรื่องแปลกที่แต่ละคนจะทุ่มเทกับสิ่งเหล่านั้นเพื่อได้มาในสิ่งที่ตนเองต้องการคือ “ความสำเร็จ” ในรูปแบบต่างๆ เช่นเดียวกับคณะ/มหาวิทยาลัยที่แต่ละคนต้องการ พี่เชื่อว่าแต่ละคนได้วางแผน ศึกษา และ กำลังลงมือทำหน้าที่ของตนเองให้เต็มที่แต่บางครั้งด้วยสิ่งแวดล้อมและเงื่อนไขทางสังคมบางอย่างอาจทำให้การตัดสินใจและความมั่นคงในสิ่งที่ทำอยู่เปลี่ยนไปตามเงื่อนไขจนบางครั้ง “ความสับสน” และ “ความไม่มั่นใจ” อาจกลายเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้แต่ละคนลังเล หาทางไม่ออก และ พลาดโอกาสอย่างน่าเสียดาย ดังนั้นเพื่อเป็นการสร้างกำลังใจให้กับแต่ละคนใน        การวางแผนและเตรียมความพร้อมในการสอบจากประสบการณ์ของพี่ พี่ขอยกเทคนิคและสิ่งที่ควรทำในช่วงนี้เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดและติดเป็นนิสัยในอนาคตอีกด้วย
 

สิ่งที่ควรทำเพื่อพิชิต คณะในฝัน

          จะเห็นได้ว่าสิ่งเล็กๆน้อยที่ใครหลายคนมองข้ามทั้งวิชา แนวทาง และ คำแนะนำต่างๆอาจเป็น “บาดแผล” หรือ “ปม” ในใจที่ใครหลายคนกำลังเผชิญอยู่ มันไม่ใช่เรื่องผิดหรือเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเชื่อฟัง ทุกคนมีอิสระและทางเลือกในการตัดสินใจบนพื้นฐานและสนามการแข่งขันที่ต่างต่างต้องต่อสู้ด้วยความรู้ ความสามารถ และ ความพยายามที่ทุกคนเลือกได้ว่าจะให้ตนเองเป็นอย่างไร แต่สิ่งที่พี่พยายามสื่อสารอยู่นี้เป็นเพียง “ส่วนเล็กๆ” ที่ต้องการให้น้องได้กลับมาคิด ทบทวนตนเอง และ ตัดสินใจ บนเส้นทางและความฝันที่แต่ละคนวางไว้ และพี่เชื่อว่า “ความพยายามไม่เคยทำร้ายใคร…แต่สิ่งเล็กๆที่หลายคนมองข้ามอาจเป็นตัวเชื่อมโยงความฝันและความจริงเข้าหากันได้เสมอ”
 
“เมื่อนักสังคมสงเคราะห์ยังต้องหาทางช่วยเหลือที่ดีและเหมาะสมที่สุดกับคนที่เข้ามาช่วยเหลือ ไม่ต่างอะไรกับน้องนักเรียนที่ควรใส่ใจและรับผิดชอบกับการตัดสินใจของตนเองเช่นกัน”
 
“พบกันใหม่ตอนหน้าครับ”
 
 From P’Jun (เพจสรุปสังคม ม.ปลาย 4.0 By P’Jun)