สิ่งที่เปลี่ยนไปของอาชีพ "สถปานิก" ในอดีต VS ปัจจุบัน

"สถาปัตยกรรม" ทั้งในด้านแบบแผน การทำงาน และองค์ความรู้ มีวิวัฒนาการต่อยอดมาอย่าง ซึ่งพัฒนาควบคู่ไปกับวัฒนธรรมและเทคโนโลยี รวมไปถึงบริบทต่างๆ ในสังคม ยิ่งการพัฒนาเทคโนโลยีในช่วงทศวรรตหลังมีการพัฒนาอย่างก้าวกระโดด ทำให้อาชีพสถาปนิกที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องปรับเปลี่ยนรูปแบบการทำงานให้เข้ากับยุคสมัย

บทความนี้เราจะพาน้องๆ และทุกคนที่สนใจงานด้านสถาปัตยกรรม และมีอาชีพเป็นสถาปนิกไปย้อนดูกันว่า ในไม่กี่ทศวรรตที่ผ่านมาบริบทของสถาปนิกมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง


1. วาดมือ vs โปรแกรม
ไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ แต่ต้องยอมรับว่าในปัจจุบันกระดานวาดต้องหลีกทางให้กับหน้าจอโปรแกรม CAD และ Parametric ซึึ่งเจ้าโปรแกรมนี้ได้กลายมาเป็นเครื่องมือสำคัญและได้รับความนิยมสูงกว่าการใช้กระดาษวาดแบบเดิม เพราะความสะดวกที่คอมพิวเตอร์ให้ได้มากกว่า แต่ยังไงก็ตาม ดั่งคำที่ว่า “เก่าแต่เก๋า” การใช้กระดาษวาดด้วยมือ ก็ยังสร้างความประทับใจให้แก่ผู้ว่าจ้างได้ดีไม่เปลี่ยนแปลง 

2. เก่งเดี่ยว vs ทีมเวิร์ก
ตั้งแต่อดีต ภาพของสถาปนิกคือคนเก่งที่ทำงานฉายเดี่ยว สามารถสร้างสรรสถาปัตยกรรมอันน่าอัศจรรย์จากความคิดได้ด้วยตัวเอง แต่วันนี้ เหล่าสถาปนิกมักจะใช้วิธีการรวมตัวกันทำงานและแลกเปลี่ยนความคิดเพื่อแสวงหาความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่กว่า เหมือนสถาปนิกรางวัลทูเนอร์ Assemble ที่เป็นการรวมตัวของสถาปนิกสองคน โรเบิร์ต เวนทูรี่ และ เดไนซ์ สก๊อต บราวน์ 

3. กฏการออกแบบดั้งเดิม vs เน้นความคิดสร้างสรรค์
กฏความสมมาตร สัดส่วน คือหัวข้อที่มักจะปรากฏในโรงเรียนหรือคณะสถาปัตย์ ซึ่งเป็นองค์ความรู้ที่เคร่งครัดและสำคัญมากเรื่องความถูกต้องตามแบบแผน แต่ปัจจุบันเป็นยุคของความคิดสร้างสรรค์ ซึ่งกลายมาเป็นแนวทางสำคัญในการออกแบบ ทำให้นักเรียนสถาปนิกต้องให้ความสำคัญกับการใช้ความคิดสร้างสรรค์มากขึ้นกว่าแต่ก่อน

4. Exclusivity vs Inclusivity
แต่ก่อนเรื่องราวของวงการสถาปัตยกรรมมักจะถูกจำกัดวงอยู่แค่เฉพาะในแวดวงของสถาปนิกหรือนักเรียนวิชาสถาปัตยกรรมเท่านั้น แต่ตอนนี้ สื่อได้เริ่มเข้ามามีบทบาทในสังคมมากขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ซึ่งมันก็มีอิทธิพลต่อวงการสถาปัตย์อย่างเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งจุดแข็งของสื่อคือทุกคนสามารถเข้าถึงได้ง่าย ซึ่งรายการอย่างเช่น Grand Design หรือรายการ podcast อย่าง 99% Invisible ทำให้มีผู้เข้าถึงเนื้อหาทางสถาปัตยกรรมมากขึ้น ไม่ได้จำกัดเฉพาะคนในแวดวงสถาปัตย์เท่านั้น

5. ระดับท้องถิ่น vs ระดับโลก
ไม่เหมือนกับสิ่งก่อสร้างในอดีต สิ่งก่อสร้างในปัจจุบันถ้าดูแค่ดีไซน์ของตัวมันอย่างเดียว เราแทบจะบอกไม่ได้เลยว่ามันตั้งอยู่ที่ใหน การเคลื่อนที่ของวัฒนธรรมข้ามชาติได้ทำลายขอบเขตทางภูมิศาสตร์ของงานสถาปัตยกรรมแล้ว ยกตัวอย่างง่ายๆแค่บริษัท Foster + Partner เจ้าเดียวก็มีสำนักงานอยู่ 15 ที่ แถมทำงานให้กับ 40 ประเทศทั่วโลกแล้ว


ที่มา :  www.buildernews.in.th